Celem pracy psychologa w szkole są działania na rzecz prawidłowego rozwoju psychicznego dzieci przy współpracy z pedagogiem, wychowawcami i instytucjami świadczącymi pomoc dzieciom oraz tworzenie klimatu do prawidłowego rozwoju osobowości uczniów. 


Zadania psychologa szkolnego:
1. Rozpoznawanie potencjalnych możliwości oraz indywidualnych potrzeb ucznia i umożliwianie ich zaspokojenia.
2. Prowadzenie badań i działań diagnostycznych, dotyczących uczniów, w tym, diagnozowanie potencjalnych możliwości oraz wspieranie mocnych stron ucznia.
3. Wspieranie ucznia z uzdolnieniami.
4. Diagnozowanie sytuacji wychowawczych w celu wspierania rozwoju ucznia, określenia odpowiednich form pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym działań profilaktycznych, mediacyjnych i interwencyjnych wobec uczniów, rodziców i nauczycieli.
5. Organizowanie i prowadzenie różnych form pomocy psychologicznej dla uczniów, rodziców i nauczycieli.
6. Minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy wychowawczej w środowisku szkolnym i pozaszkolnym ucznia.
7. Wspieranie rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych. 
8. Współpraca z pedagogiem szkolnym, nauczycielami oraz instytucjami wspierającymi szkołę.


Psycholog może pomóc, jeżeli:

  • czujesz, że nikt Cię nie rozumie, jesteś samotny
  • nie potrafisz dogadać się z kolegami
  • nie potrafisz porozumieć się z nauczycielem, rodzicami
  • masz problem i nie wiesz jak go rozwiązać
  • chcesz podzielić się swoją radością, sukcesem
  • chciałbyś z kimś porozmawiać
  • wiesz o problemach przyjaciół, ale nie wiesz jak im pomóc
  • masz ciekawe pomysły, którymi chcesz się podzielić
  • przyjdź także z każdą inną sprawą, która jest dla Ciebie ważna



Rodzicom psycholog szkolny jest potrzebny, gdy:

  • trzeba zdiagnozować problemy i trudności dziecka,
  • należy stworzyć odpowiednie lub specjalne warunki do nauki, rozwoju zdolności i zainteresowań dziecka,
  • trzeba poinformować szkołę o problemach dziecka i jego rodziny,
  • dziecko ma trudności adaptacyjne i emocjonalne lub problemy z nauką, - pojawiają się konflikty dziecka z pracownikami szkoły, trudności w relacjach z innymi dziećmi,
  • trzeba określić zasoby dziecka, zaakcentować mocne strony, okazać dumę z osiągnięć dziecka, wspólnie świętować sukcesy,
  • trzeba przedyskutować jakiś problem, stworzyć plan działania,
  • pojawia się chęć wygadania się, wyżalenia, uzyskania porady lub wsparcia w trudnych chwilach,
  • pojawiają się trudne uczucia w stosunku do dziecka: zniecierpliwienie, niechęć, bezradność, smutek czy złość,
  • trzeba wspólnie działać, aby pomóc dziecku w problemach w szkole lub poza nią.